De dag werd geopend door de dagvoorzitter, Vien Sawor, met een speciaal welkom voor de gasten uit Papua: Dr Fransina Yoteni en Wely Manufandu.

Henk van der Steeg herdacht als voorzitter van de werkgroep het in september overleden lid van de werkgroep Trijntje Huistra. Haar leven stond in het teken van hoop, trouw en liefde. Na 1 minuut stilte werd de dag voortgezet door Don Joku met het Verslag uit Papua. Het relaas wordt ieder jaar somberder. Naast toenemend geweld en politieke arrestaties door leger en politie zijn nu ook honger, ondervoeding en epidemieën oorzaak van veel sterfgevallen. Slechte medische voorzieningen voor de Papoea’s, slechte voedingssituatie en slecht onderwijs in de afgelegen gebieden zijn hier mede debet aan. Don stak daarna de kaars aan voor de slachtoffers.

Fransina Yoteni: Ken je mij?

Ken je mij? Kennen wij elkaar? Een belangrijk thema. Maar ook het hoe kunnen wij elkaar als vreemden kennen? De eerste ontmoeting is heel belangrijk. Eerst moeten we vertrouwen in elkaar krijgen, elkaar leren kennen. In de ontmoetingen straks zult u mij leren kennen: waar ik me druk over maak, wat ik zelf wil bijdragen aan mijn volk.

Ik ben opgegroeid in het Indonesische onderwijssysteem. Ik leerde de adat van Java, over mijnheer en mevrouw Buddhi, over treinen en karbauwen. Niets over mijzelf, over Papoea’s in een prauw, of lopend door het bos. Pas op de SMA werd er voor het eerst gepraat over wie wij als Papoea zijn. Dat ging via de Seruling Mas, via een lied over de rivier bij Genyem. Later aan de STT leerde ik er meer over, via de geschiedenis van de zending leerde ik wat mij als Papoea aangaat. Onderwijs brengt basiswaarden aan, basis kracht. Het brengt je vaardigheden bij, om leider te worden, maar ook om met je eigen handen te werken en om te delen met de groep, om in een gezin zonder geweld te leven. Ik heb jarenlang in het asrama van Ans Meyer gewoond en heb haar manier overgenomen. Nu geef ik het door aan de studenten van de STT als begeleider, supervisor en docent. Deze vrouwen worden straks predikant, leider in de gemeente.

Nu: concept solidariteit met Papua. Waarom? Hoe doe je dat? In Papua herinneren de oude mensen zich de Nederlandse tijd: het leven kwam tot ontwikkeling, het onderwijssysteem maakte de mensen zelfstandig. Er werden niet alleen vaardigheden en kennis bijgebracht, maar ook hoe je als mens, mens kunt worden. Solidariteit begon al bij Ottow en Geissler. Daarna de zending: die bestudeerde hoe Papoea’s waren.

Nog een voorbeeld. De oecumene bevordert de solidariteit. De GKI is gelukkig met de goede relatie met Kerk in Aktie en met veel andere internationale relaties. Op 17 februari komt er een delegatie van de Wereldraad van Kerken een bezoek aan Indonesië brengen. Ze komen naar Papua en dat is heel belangrijk. Zo kunnen ze met eigen ogen zien en met eigen oren horen wat er aan de hand is, ze zullen praten over Papua, over de politiek. Het thema: solidariteit.

Hoe kun je solidair zijn met ons? Ten eerst leren uit de geschiedenis: onderwijs, asrama’s en beurzen voor studenten blijken een sleutel te zijn voor de ontwikkeling. Onze culturele traditie moet worden vastgelegd in boeken. Dat soort solidariteit is heel belangrijk. Ten tweede door dekolonisatie van Papua.

Ik roep jullie allen op: sta samen met ons op om ons te ondersteunen.

Hierna volgde een prachtig stuk muziek van Robinson Jouwe.

Panel 1e, 2e en 3e generatie Papoea’s onder leiding van Wietske Inggamer. Femke Schouten, Inaria Kaisieppo, Jos Donkers, Vien Korwa, Koen de Jager en Wely Manufandu vertelden kort over hun ervaringen.

Hierna volgde de eerste sessie workshops met Fransina, 2e en 3e generatie Papoea’s en Foto’s van Jos Donkers.

Lunch

Tweede sessie workshops met Fransina, 1e generatie Papoea’s en Hapin met toerisme

Boekbesprekingen en mededelingen

Merel Hubatka hoopt door het schrijven over haar vader in haar roman Norman, de kennis over Papua in Nederland te vergroten en zij wil daarmee tevens wijzen op de Nederlandse verantwoordelijkheid in dit verband.

Insos Ireeuw wil met nog een paar Papoeavrouwen deze zomer Papua in Nederland op de kaart zetten.

Henk van der Steeg. Vertelt over zijn boek Vreemden worden vrienden.

Omroep Fryslân. Laatste weekend van februari op NPO2 een documentaire over Freerk Kamma.
Slotmuziek.

Evi Mamoribo, Miko Serco en kleinzoon Fasco zongen een Welkomstlied, Ik wil vrij zijn en We shall overcome.

Daarna Joop Roemajauw met : Ik heb zo’n heimwee , Vaarwel mijn dromenland en nog een Biaks liedje.

Tot slot Inaria Kaisieppo en Wely Manufandu. Zij zongen het laatste lied dat bapak Arnold Ap in zijn cel schreef.

De dag afgesloten met een meditatief gebed door Jos Donkers.

Tot slot zong men samen het Hai Tanahku Papua.

In de week na 2 februari hebben we met Fransina Yoteni een bezoek gebracht aan Kerk in Aktie( Mirjam Boswijk en Rommy Nauta}, Hapin, Theologische Faculteit( mw.prof.Dr. Jansen), Tweede Kamer( SGP, de heer Kroneman) en Ans Meyer om mogelijkheden voor samenwerking en uitwisseling te onderzoeken.